Χθες λοιπόν πήγαμε για καφέ με την Ευγενία...Και καθώς κάναμε ψυχανάλυση η μια στην άλλη αρχίσαμε να συζητάμε για το παρελθόν και το μέλλον.Πάντα είχα μια εμμονή με τη νοσταλγία.Μπορώ να περάσω ατελείωτες ώρες διαβάζοντας παλιά ημερολόγια , λευκώματα ,χαζεύοντας παλιές-πολύ παλιές φωτογραφίες και αναπολώντας ......Ενίοτε αναπολώ και στιγμές από τα μαθητικά μου χρόνια.(Ελπίζω να μην είμαι η μόνη!)
Αλλά το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε ήταν το εξής:Εμείς έχουμε το καρπούζι εμείς και το μαχαίρι!Γι αυτό λοιπόν είναι καλύτερο να κοιτάμε μπροστά και να αφήσουμε αυτό που είμαστε για να γίνουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αυτό που θέλουμε να είμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου